Çocuklar, ebeveynlerin hayatlarına gelen kıymetli birer yol arkadaşlarıdır. Anne ve baba artık yolculuklarına yeni yol arkadaşları ile devam etmeye başlarken, yürüdükleri yolu da yol arkadaşlarına tanıtmaya başlarlar. Bu kıymetli yol arkadaşı hiç bilmediği bir yolda anne ve babasını izleyerek, onlara güvenerek ve hayat yolculuğuna dair bilmediklerini öğrenerek ilk adımlarını atar. Tıpkı şehrimize yeni taşınan bir arkadaşımıza yolları, hastaneleri, marketleri, fırınları, parkları öğretir gibi çocuğumuza da yaşamın ayrıntılarını öğretmeye başlarız. Böylece hiç bilmediği hayat yolculuğunda, kendisi için dünyanın en mükemmel rehberlerinden yolu öğrenen çocuk büyüdüğünde kendi yolunu çizer. Peki, yaşam dediğimiz şey bu kadar çok ayrıntı gerektiren bir serüvenken, bu bilgilerin hepsini çocuğumuza nasıl veririz? Cevabı sadece çocuğunuzda saklı. Çocuk gelişim döneminin her bir evresinde ihtiyaçlarını bizlere belli eder, dolayısıyla ebeveynlerini şekillendirir. Böylece anne babalar çocuklarına vermeleri gereken bilgiler için plan yapmaya gerek duymaz. Yol arkadaşımızın yürüdüğümüz yola uyumlanması için neye ihtiyacı olduğunu o an görür, ona rehberlik ederiz. Cinsellik de çocuğun hayat yolculuğunda anne ve babasından öğrenmesi gereken Anasın La Seks Coçuk önemli konulardan bir tanesidir. Cinsellik aslında geniş bir kavramdır. Anatomik cinsiyetimiz, cinsel kimliğimiz, hormonlarımız, ürememiz ve haz duygusu, cinsellik kavramının birer parçalarıdır. Yani cinsellik sadece kadın ya da erkek olmaktan ve seksten çok daha fazlasıdır. Cinselliğin sosyal ve manevi yönleri de vardır. Yaşadığımız toplum ve inanç sistemimiz cinsellikle ilgili görüşümüzü belirlemede etkilidir. Bu nedenle her bireyin kendine ait bir cinsellik tanımı vardır. Cinsellik hakkında ebeveynlerinden sağlıklı bilgi alabilen çocuk, kendini; iyi, sağlıklı ve normal hisseder. Tam tersi doğru bilgi verilmeyen çocuk ise kendini; utanmış, suçlu ve kötü hisseder. Çocuğun cinsel eğitimi sadece sözle olmaz, çocuk hayatı boyunca ebeveynlerinin davranışlarını gözlemleyen bir varlıktır. Dolayısıyla bizim cinselliğe bakışımızı konuşmalarımızdan, davranış ve tepkilerimizden anlar. Bu nedenle çocuğumuza cinsel eğitim vermeden önce cinselliğe yönelik kendi düşüncelerimizi ve ön yargılarımızı fark etmeliyiz. Toplumumuzda cinsellik bir tabudur. Şuanda toplumda var olan tablo değişse de bugünün yetişkinleri çocukken doğru bir cinsel eğitim verilmeden büyütülmüşlerdir. Çocukluğunda cinsellik hakkında konuşmanın ayıp olduğunu öğrenmiş bir çocuk, ebeveyn olduğunda çocuğuna da aynı yolu öğretmektedir. Bu nedenle bugün cinsellik hakkında konuşmak zorsa, çocukluğumuzda oluşan yanlış inançlar ön planda olduğundadır. Çocuğumuzla cinsellik hakkında konuşmamızı zorlaştıran ikinci unsur kaygıdır. Cinsellik hakkında yeterli bilgi sahibi olmayan ebeveyn çocuğun sorusu karşısında kaygılanır, doğru Anasın La Seks Coçuk verememekten korkar ve çocuğu geçiştirir. Çocuk için merak çok önemlidir, çocuk bir konu hakkındaki merakını gidermek ister ve ebeveynin gidermediği merak duygusunu gidermek için başka yollar arar. Bir çocuğun cinsellik hakkında sorduğu her soru, ona doğru bilgi verebilmesi için ebeveynin eline geçen bir fırsattır. Böyle bir soruyla karşılaşıldığı an gerilmek, geçiştirmek veya kızmak yerine anlamaya çalışmak, çocuğun sorusuna önem vermek, kabullenmek ve açıklama yapmak çocuğun güvende hissetmesine yardım eder. Çocuk cinselliğin ebeveynleriyle konuşabileceği, doğal bir konu olduğunu hissettiğinde ilerleyen gelişim dönemlerinde de doğru bilgi almak için ebeveynlerini tercih edecektir. Ebeveynleri müdahale etmeden, doğru zamanı çocuk belirler. Burada anne ve babanın rolü de doğru bilgiyi doğru şekilde vermeye başlamaktır. Cinsellik çocukla bir defa konuşulup, öğretilecek bir konu değildir. Her gelişim döneminde çocuk bize farklı sorularla gelir, artık bir önceki dönemde öğrendiği bilgi çocuğa yetmemektedir. Dolayısıyla ebeveyn de bu konuda hazırlığını yapmalıdır.
Küçük ya da büyük bütün çocuklar açısından anne ve babasının cinsel hayatına tanık olmak hoş olmayan bir durumdur ve maalesef çocuklar bu tanıklıktan çok etkilenirler. Okula giden ya da bakımevine giden çocuklar tabii ki farklı gelişim seviyelerine sahiptir. Anne ve baba artık yolculuklarına yeni yol arkadaşları ile devam etmeye başlarken, yürüdükleri yolu da yol arkadaşlarına tanıtmaya başlarlar. Tam tersi doğru bilgi verilmeyen çocuk ise kendini; utanmış, suçlu ve kötü hisseder. Doktorlar özel cihazları ile bebeği anne karnından çıkarıp anneye verirler.
BU YAZILAR DA İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR:
Seks işçisi olarak çalışan bir kadın ve annesini kaybetmiş küçük bir çocuğun dokunaklı dostluğunun öyküsü. Babası o doğmadan önce annesini terk etmişti. çocuk olmamış daha, aklı 5 karış havadaki çocuğun sen gözünü korkutur, şey yaparsan, anasını gözünün önünde bıçakla şey yaparsan, çocuk tabi ki tırsar korkar. BAKÜS LEYDİ / JUG-YEO-JU-NEUN. Sınıfımda 4 yaşında Evan adlı bir erkek çocuğu vardı. Ebeveynler cinsel davranışlarla dolu oyunları kesinlikle yasaklamamalıdır ya da engellememelidir ve çocukları geri çekme gibi hareketlerde. Üniversite öğretmeni olan annesiyle.Ebeveynlerin bu en özel anlarında çocuklarına yakalanmaları gerçekten hoş bir durum değildir ve hem çocuk hem de aile için çok rahatsız edicidir. Soru sormuyor diye olayı geçiştirmeniz büyük hata olur. Cevabı sadece çocuğunuzda saklı. Onu, ayrımcılığa teslim olmuş bir bakış açısı altında utanca ve mutsuzluğa sürüklemek mi, mutluluğunu ve yaşama sevincini desteklemek mi? Çocuk büyüyünce doktorlar onu çıkarıp anneye verirler. Ebeveynler genellikle kendi çocuklarının böyle bir saldırıda bulunduklarını öğrendiklerinde kendilerini çaresiz hissederler ve olayı düşük öneme sahip bir duruma getirmeye çalışılar. Ancak bir çocuğun oyuna karşı çıkmaya cesaret gösteremediği için görünürde istekli olduğu durumlar da bulunmaktadır. Ergenlik Dönemi Yaş Çocuğun ergenlik dönemine girilmesinin anlaşılmasından sonra en geç ay içinde cinsel eğitim verilmelidir. Her cinsel saldırı bedensel ya da ruhsal yaralanmalara yol açabilir. Panik halinde bir anne babayı görmek çocuk açısından olumsuzdur. Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu. Bebek doğduğu andan itibaren cinsel kimliğinin oluşması için atılacak ilk adım ailenin çocuğun doğarken getirdiği cinsel kimliği kabul etmesidir. Bu dönem çoğu zaman bir kriz olarak görülse de kişinin kendisi olabilmesi, bir birey olabilmesi için hayati önem taşıyan bir dönemdir. Peki, yaşam dediğimiz şey bu kadar çok ayrıntı gerektiren bir serüvenken, bu bilgilerin hepsini çocuğumuza nasıl veririz? Bir çocuk başka bir çocuğun sınırlarını çiğnediğinde ebeveynlerden ve diğer sorumlu yetişkinlerden acilen bu olaya el koyması ve problemin çözümüne dahil olması talep edilir. Cinsel beraberlikleri sırasında çocuklarına yakalanan anne babaların sayısı tahminlerden daha fazladır. Bu durumda olayı bir süreliğine soğumaya bırakmak ama çocuğu çok dikkatle izlemek gerekir. Ebeveynler ve pedagoglar çocukların okullarda ya da gündüz bakım evlerinde cinsel davranışlarını gösterdiği durumlardan her zaman tedirgin olurlar. Çocukluğunda cinsellik hakkında konuşmanın ayıp olduğunu öğrenmiş bir çocuk, ebeveyn olduğunda çocuğuna da aynı yolu öğretmektedir. Bu nedenle bugün cinsellik hakkında konuşmak zorsa, çocukluğumuzda oluşan yanlış inançlar ön planda olduğundadır. Çocuğumuza özel alanla ilgili bilgi veriyor ancak kendimiz onun özel alanına müdahale ediyorsak sağlıklı bir mahremiyet bilinci oluşmasını bekleyemeyiz. Nitekim geçen gün gelip her şeyi anlattı. Okula giden ya da bakımevine giden çocuklar tabii ki farklı gelişim seviyelerine sahiptir. Ergenlik öncesi çocuklara cinsel organlarının biyolojik isimlerini öğretmek internetteki sesli aramalar sonucu uygunsuz görüntülere maruz kalma ihtimali açısından tercih edilmemektedir. Ayrıca internet ve medya kullanımı da ebeveynler tarafından kontrol altında olmalıdır. İnsan biyolojisi; hayatta kalma güdüleri,yeme içme ihtiyaçları,korunma ve güven duygusu ile cinsel aktiviteyi de kapsayan bir bütündür. Ama açıklamalarınız yeterli olmadıysa ya da açıklayamıyorsanız en doğru davranış bir uzmanın yardımına ve desteğine baş vurmak olacaktır.
